İskele Bekçileri...

    İstanbul şehri bu sabah güne rüzgarlı ve yağmurlu bir sabah ile uyandı.Kimi insanlar hâla metrolarda ve otobüslerde uyumaya devam ediyordu tabii.Sabahın soğuğunda zabıtalar, şemsiye satıcılarını meydanlarda bir bir yakalamaya çalışıyorlardı.Hani şu bildiğimiz saçmasından çakmasından 5 liralık transparan şemsiyeler.Niye alınıyorsa o şemsiyeler.Benim bile yıllar oldu şemsiye ile ilişkimin biteli...Hehe
Gelelim, esas konumuza,
    İstanbul'un iskelelerini kollayan bekçileri var.Asıl evleri nereler tam olarak bilemiyorum, ama bu gibi yağışlı ve soğuk havalarda, bu sevimli bekçilerin iskelelerin iç kesimlerindeki sıcak ortama, biraz daha ısınmak için yaklaştıklarını ve birbirlerine sokularak uyandıklarını görmek bir bakıma sevimli bir bakıma da üzücü.
    Sokak köpekleri, sözünü ettiğim iskele bekçileri olarak tabir ettiğim.Hepside birbirinden tatlı ve bir o kadar iri olan bu sevimli dostlar, bu sabah soğunda Kadıköy'deki Beşiktaş İskelesi'nin hemen girişinde hem yağmurdan hemde soğuktan korunmak için, iç kesimlere doğru girmiş ve toplu olarak birbirlerine sokulup uyuyorlardı.Gerçi ben vapura binerken uyanıyorlardı.

    Hayvansever değilim, demek istemem, nasıl ki biz insanoğlu bir canlı isek, onlarında canlı olduğunu bilmeliyiz.Bilen var mı yokmu bilemem, ben kendime göre biliyorum, onlarında birer canlı olduklarını.Ha belki, çok aşırı bir hayvan sever değilim, ama onların bir insanı ne kadar mutlu ve arkadaş canlısı edeceğini bilecek kadar bir hayvan severim.

    Bazen derim, bu sevimli dostları gördüğüm zaman, keşke bahçeli bir ev yada minik bir alan veya bahçem olsa, sokaktaki bu köpeklerden bir yada ik düzine kadarını alıp beslesem?Şimdi olmasa bile, belki bir on yıl veya onbeş yıl sonra böyle bir imkanım olursa, yaparım.Gerçi iki düzine, biraz fazla gelirde zorlarsa beni, hiç şaşırmam.Hele bir o zaman olsun da?

    Peki o zamana kadar şu anda, bu dışarıda olan sevimli dostlar?Çok şükür ki, bazı esnaflar, bazı mahalle sakinleri, mahalleyi yada o bölgeyi kolluyor veya oraya neşe getiriyor diye orada bulunan sevimli, tüylü dostları besliyorlar.
    Asıl en güzel örnek Rusya'dan bence.Orada sokak köpekleri metroya bile binip ister oturur ister uyur pozisyonda seyahat ediyor ve gidecekleri durakları bilerek nereye isterlerse gidiyorlar.Bir tane yolcu bile bir şey bile yapmıyor.
    Aman, aman bizde olsa, metrolarımız birbirine girer kesin, çünkü ülkemizde köpek korkusu olan insan çok.
    Sokakta olan veya sokağa atılan köpekte bir süre sonra insandan korkmaya başlıyor.Yani burda hangi tarafa daha çok suç düşüyor, belirsiz.
    Siz yeterki, bir kap mama ve suyu eksik etmeyin, yada bir okşamayı ve sevmeyi.Onlar, insanın en iyi dostu olarak bilinen tek varlıklardır çünkü.