Yetmez Memleketime 1 Haftalık Gezi

     Geçen Cuma günü ile bu Cuma günü arasında bir haftalık bir Adana tatili yaptım.Aslında çok yakın bir arkadaşımın düğünü için gidecek ve en fazla iki gün kalıp geri gelecektim, ama evdeki hesap çarşıya uymayınca süreyi bir haftaya kadar uzattım ve bu sürede ne kadar insan varsa görüşeceğim, hepsi ile görüştüm.Yeni tanıştığım insanlarda oldu, en ufak bir değeri bile hak etmeyerek silinen insanlarda oldu.

Arkadaşımın düğünü Nisan’ın son Cumartesi’nde oldu.En güzel ve mutlu gününde, arkadaşım en güzel ve mutlu insandı.Damat adayımızın mesleğini yada hangi branştan mezun olduğunu filan sormadım bana soranlar olduğunda.Ben oraya arkadaşımın düğününde olmak için gittim, tutup da onlarca soru sormaya gitmedim.Güzel bir düğündü.Düğünde, liseden birkaç arkadaşımı da gördüm, hatta içlerinden biri eskiden hoşlandığım dünyalar tatlısı bir bayan arkadaştı, ancak o gün gördüğümde onun eski güzelliğinden en ufak bir parça kalmamıştı ve bana selam vermesinde soğuk bir hava sezdim.Ancak umursamadım, çünkü geçmişte kaldı, artık çocuğu da var, evinin eşi artık o.Bu yüzden onu özlemeye yada düşünmeye değmez.Dönelim düğüne, düğünden sonra yeni evli çift arkadaşlarımız balayına çıkacaklar doğal olarak o yüzden karşılıklı olarak “Gitmeden görüşürüz inşallah!!” demiş olmamıza rağmen, rahatsız etmedim.Görüşeceğim diğer insanlarla da irtibata geçtim.

    Öncelik olarak Kadim Dostum ile görüşecektim ancak onunla düğün öncesinde sürpriz şekilde karşılaştık Adana sokaklarında.Gelişimi onada sürpriz olarak yapacaktım, ancak sürpriz bende patladı.Yinede görüştüm onunla da, dönüş günümdede yolda bile aradım onu.O da yeni istekler ve hobiler ile kendisini geliştirmek istiyor ve işinde yükselmek istiyor.En iyi mutluluklar onunla olsun her zaman.Nerden aklına gelmiş ise bizim Kadim Dost’un, Salsa dersleri almak ve dansta kendini geliştirmek istediğini dile getirdi bana, hatta bir akşam onun bildiği ne kadar mekan varsa Adana’da gittik araştırdık.Öncelik olarak La Noche Bar’dan bilgi aldık ki orası, benim yeni gördüğüm birkaç mekandan birisi.Adana’ya yolunuz düşerse bir uğrayın ve eğer yanınızda bir bayan arkadaşınız varsa Salsa derside alın.İnanın seveceksiniz.

    Tabii biz iki-üç erkek olarak çok yer bilemeyebiliriz Salsa dansı ile ilgili olarak.Bunun için yakın zamanda Salsa dersleri almış olduğunu bildiğim bir arkadaşıma danıştım.Kendisi orta okul ve liseden bir hocamızın kızıdır ve ona “Hocamın Kızı” derim her zaman.Çok canayakın, sıcak kanlı ve arkadaş canlısı güzeller güzeli bir insandır kendisi.Onunla yapacağım birkaç saatlik bir sohbet-muhabbet ortamı için leziz bir mangal partisini bile geri çeviririm çünkü o kadar değerli bir arkadaşımız kendisi.

    Hocamın kızı ile, İstanbul’a dönmeden görüşmek istedim.Muhtemelen iş yoğunluğu vardı ki, kızcağız ne telefonuma geri dönüş yapabildi, nede yüzyüze görüşebildik.Sağlık olsun, kısmet olursa bir sonraki gelişte görüşürüm onunla.Burdan selamlar ona.

    Onun dışında bir de Hocamın oğlu var ki, bu hocamız da okulun bence en iyi edebiyat öğretmeni idi.Tabii okulumuz Çağ Kolejinin gelmiş geçmiş en tanınmış edebiyat hocası hiç şüphesiz ki Numan Tefek’tir, hocama buradan selamlar iletirim.

    Hocamın oğlu ile bir-iki sefer görüştüm.O da beni yeni bir mekana götürdü, de adını çıkaramadım şimdi.Hatta yazlık tayfamızdan bir bayan arkadaşımızı bile çağırdı oraya ki eskileri konuşalım, eskileri analım ve yenileri anlatalım diye.Uzun zamandır görünmeyen yüzleri yeniden görmek benim içinde iyi oldu yazlık tayfasından güzeller güzeli arkadaşımız gibi.Bu arada Hocamın oğlu bir ilişkisi olduğunu öğrendim, ki zaten benide tanıştırdı bayan arkadaşı ile.

    Kız arkadaşı, tıpkı kendisi gibi sporu çok seviyor diye düşünüyorum, eğer yanlış ise hemen buradan bana ulaşın ve bu bilgiyi değiştireyim.Son görüşmemizde bu sevgili çift karşıma sportif elbiseler içinde ve her an maraton koşusu yapmaya hazır şekilde çıkmışlardı.Tabii işin esprisi bu.İkisi de birbirine çok yakışıyor, Allah ayırmasın.Hocamın oğlu beni yeni biri ile tanıştırdı, burada ad vermediğimi biliyorum.Bu arkadaşın adı, yazlık tayfasındaki en önemli arkadaşımız olan Amip Paşa’nın ismi ile adaştır.O da üniversite okuyor.Benim anlattığım üniversite anıları ve maceralarım ile yerlere kapaklanıp güldüğünü söylemem gerekir, nargile eşliğinde.Onun evinden otobüs durağına giderken çok çok eski bir elemanın evinin olduğu bölgeden geçtim ki ona rastlasam hiç şaşırmazdım, ki rastlamadım çünkü ekran başında kesin müzik dinliyordur, onun hikayesini ayrıca yazacağım, yanında değersiz biri ile.Hocamın oğlu ile de el sıkışıp ayrıldım Adana’dan, ama onunda artık İstanbul’a gelme durumları artık yüksek olduğu için çantamda kırmızı minik bir halı ile alanda beklemeye başlarız artık.

Sevgi Ada'mız ve arka planda Çukurova Üniversitesi Yarımadası

    1998 yılında kanserden ölen rahmetli halamın en büyük kızı “Abla kuzenim” ile de görüştüm.Onlarda beni görmek istiyorlardı, çünkü uzun zaman olmuştu.Abla kuzenim diğer iki kuzenim gibi kırk yaşına yaklaşmıştı ancak göstermiyordu.Tabii göstermez, hani atalarımız der ki, “kadınlar yaşlandıkça güzelleşir” diye.Adana’da iş sektörünü, memlekete geri dönüşü, evlilik yaşımın yavaşça yaklaşmakta olduğunu ve babaannemin vefatını konuştuk.Biz konuşurken o kadar çok çaldı ki telefon, abla kuzenimin gerçekten büyük bir koşturmaca içinde olduğunu gördüm.Bir küçük kardeşi Abi Kuzenim ise yeni evlenmişti ve Adana’nın bilinen en tanınmış mekanı Kazım Kafe’nin üzerinde oturuyor.Onlarda beni görmek istiyorlardı ki abla kuzenim bana geri dönüş yapmıştı ancak dönüş yapmama en fazla iki-üç saat kalmıştı ki bileti erteleme şansım olsada cebimde fazla nakit kalmamıştı.

    Bunun yanı sıra Çukurova Üniversitesi’nin de şenlikleri başlıyor ki ona da kalamadım.Yazık oldu.Kısmet gelecek seneye inşallah.Ama sizin 6-11 Mayıs tarihleri arasında yolunuz düşerse üniversiteye etkinliklere katılın.

    Arkadaşların yanı sıra aile yakınlarımı da tabii görmeden gidemezdim.Teyzemleri tek tek ziyaret ettim, özellikle ortanca teyzemin kedisini, annemin kedilerine çok benzettim bir ara.Kuzen ise benim gibi sarmış Diablo 3’e.Gerçi ben bu aralar ara vermiştim cehennem lordunu öldürmek için, ama Kuzen tam uçmuş ve iki karakteri seviye 60’a ve ilerisi olan paragan seviyelerine kadar çıkarmış.Ben henüz o kadar çıkartamadım, çünkü onun yanında WoW’da oynuyorum ne yazık ki ve onda daha fazla kasmak zorundayım çünkü bu aralar Raid istilaları var bizim grup içinde.Ha bu aralar oynayamıyorum çünkü bilgisayarımda arıza var ve servise göndermem gerekiyor.

    Nisan’ın son gününde Kadim Dostum ile birlikte Adana caddelerinde birlikte yürüyelim derken arkamızdan cadıların ve uzaylıların olduğu bir kalabalık ile karşılaştık ve yolumuz tarihi Tren Gar’ına kadar düştü.Sonra fark ettik ki orada Beyaz Kraliçe ile Kızıl Kraliçe’nin askerleri birbirleri ile savaşacaklardı.Tepemizden uçan dev kuşlar ve yanımızdan geçen ejderhalar ile beyaz giymiş uzaylılar ile 15. Adana Devlet Tiyatrosu’nun kapanış seremonisinde bulduk kendimizi.Güzel bir sunum ve kapanış töreni eşliğinde izledik meydandaki tüm insanlar ile birlikte gösteriyi ve ardından Kadim Dostum’un bir arkadaşı olan Usta ile birlikte Menderes Bulvarı’nda gölün hemen içinde olan meşhur açık alan çay bahçemizde çay içmeye gittik.Ama şunu söylemeliyim ki, orada sadece çay içmek zorunda değilsiniz.Eğer ekipmanlarınız yanınızda ise, -ki pek çok Adana’lının mangal ekipmanları her daim bagajın bir köşesinde olup- günün her saati mangal yapmaya gelebilirsiniz bu yarımadaya.Demlenmiş çayın kokusundan çok etlerin kokusu havayı doldurur, onlarca arabadan çıkan birbirinden güzel şarkılar ve türküler ile.

15. Adana Devlet Tiyatroları Kapanış Seremonisi

   Bunların yanı sıra Adana’nın meşhur kebabı olmadan dönmek; bana yakışmaz.En az bir porsiyon yemek gerekir.Sadece kebap yemek için bile Adana’ya gidiş dönüş bileti her zaman elinizin altında bulunsun.Dostlar kebap ve Kazancılar her zaman servise hazır siz kebap severler için.